Fiordy, fiordy, małe miasteczka i piękne widoki na ocean…
Tak jak wiecie planem moim i moich przyjaciół było objechanie wyspy w ciągu naszego ośmiodniowego pobytu w Islandii. Atrakcje wszystkie zapisane, plan zrobiony, przygotowanie bardzo dobre i tak dzień po dniu zwiedzaliśmy kolejne zakątki cudownej Islandii.
W przeciwieństwie do południowej części wyspy, gdzie atrakcji jest multum, tutaj na wschodnim wybrzeżu tak naprawdę mieliśmy tylko dwa lub trzy punkty do zobaczenia, takie must see, ale pomiędzy nimi cieszyliśmy się fantastycznymi widokami dookoła. I to był bardzo fajny dzień, bo po zdobyciu wcześniej najwyższego szczytu Islandii Hvannadalshnúkur, byliśmy lekko zmęczeni, więc podczas tej podróży mogliśmy odpoczywać podziwiając piękno Islandii.
To właśnie tutaj zaznasz ciszy i spokoju obserwując islandzką naturę, wodospady czy życie w rybackich miasteczkach. Nie ma tu tysięcy turystów z aparatami, miasteczka wyglądają jak opuszczone, dookoła piękne skalne formacje, zaśnieżone szczyty gór, fiordy, pola i piaszczyste plaże. To tutaj spotkasz owce na ulicy, które sobie spacerują czy islandzkie kuce, których jest pełno.
Także jeden z najważniejszych budynków w kraju. Co ciekawe Bundestag jest jednym z najczęściej odwiedzanych parlamentów na świecie. Gmach Reichstagu i kompleks wszystkich budynków położonych w dzielnicy parlamentarnej Berlina odwiedza rokrocznie trzy miliony gości z całego świata.
Ostatni przystanek Biały Jar w Karpaczu i stąd zaczynam szlak na Śnieżkę 🙂 najwyższy szczyt Karkonoszy, jak również Czech. Do tego najwybitniejszy szczyt Polski i Czech oraz należący do Korony Europy, Korony Gór Polski, Korony Sudetów i Korony Sudetów Polskich. Także jedyny taki a tyle szczytów za jednym razem zdobyte 🙂 Śniezka położona jest na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. 
Cała inicjatywa związana z Koroną została zatwierdzona 13 grudnia 1997 r. na spotkaniu redakcyjnym „Poznaj swój kraj” i chodziło tu przede wszystkim o odciążenie najpopularniejszych gór jakimi są przede wszystkim Tatry, a także spopularyzowanie wielu innych, atrakcyjnych, lecz nieznanych pasm w całej Polsce.
Z notki historycznej tak w skrócie:
Zdobycze wyprawy: zacznijmy od płynów – jedna z najdroższych i jedna z najtańszych wódek rosyjskich (bardzo praktycznie od razu w gustownym szkle), dla każdego według potrzeb, dla każdego wg zasług. Wódka Beluga – najwyższej klasy rosyjska wódka z jednej z najznakomitszych gorzelni – Mariinsk, istniejącej od 1900 roku i jedynej uhonorowanej certyfikatem Rosyjskiej Agencji Federalnej ds. Monitoringu Technicznego. Stworzona na bazie artezyjskiej wody z Syberii, z dodatkiem owsa, miodu i to wszystko powoduje, że ma łagodny smak. Każda z butelek tej marki jest produkowana ręcznie i posiada charakterystyczny symbol ryby. W sklepie Beluga od razu rzuciła mi się w oczy i mimo, że cena była wyższa niż porównywalnych trunków obok, to jednak od razu wylądowała w koszyku na domowe degustacje z kawiorem 🙂 Natomiast na niższych pólkach bardzo mnie zdziwiły dziwnie małe słoiczki, okazało się, że to też taka mini wódka na jeden czy dwa razy. Oczywiście słoiczki też zostały zakupione. 🙂 Innym specjałem jest kwas chlebowy. Choć Rosjanie wódki nie popijają to ja tak, więc: KWAS – legendarny, tradycyjny, znany od XVI wieku narodowy napój wschodu Europy. P R Z E P Y S Z N Y ! – dlaczego więc u nas tradycja zgasła tego napitku? Dlaczego mając taki produkt wolimy Coca-Cole? Kwasie wróć! Podobno najlepszy jest białoruski, może kiedyś dane mi będzie sprawdzić.
